First column in series THE OTHER VIEW, pieces about songs, compositions and filmstories.

About what is not said before or forgotten, slash not seen or heared..

The Lee Shore, CSNY

Dit is een eerste stukje over liedjes die vrijwel vergeten lijken. Of nooit eerlijk zijn besproken door de critipi, die soms nauwelijks verdieping lijken te kennen op het gebied van maakprocessen, maar die vooral met dikke, modderige koeienlaarzen lomp over de betekenis van kunstuitingen heen walsen. Alsof ze niet luisteren, geen gevoel hebben voor thema, slechts gevoerd lijken te worden door een ego-driven verlangen met hun stukje te scoren, voor zichzelf. Want vrijwel nooit gaat het in hun recensie of bespreking over de symboliek, metaforen, indexale verwijzingen, of over de opzienbarende harmonisering. En als het om film gaat dan ook maar even: Het lijkt wel of men de mega complexe mise en scenes , de diep gelaagde emotionele acteeruitingen, de symbolische verwijzingen, niet opmerken. Enfin, veel mensen zit dit inmiddels dwars, critici dienen daarom ook wel eens van repliek gediend te worden. Maar nu terug naar de muziek. We beginnen met een vergeten song. The Lee Shore van CSNY,

This song of wonderful tenderness by Crosby, Stills, Nash and Young, this super connection band from the 70’s is a not reviewed and painfully forgotten song. It has wonderful harmonies and it drives the listener right into another world than the one she or he is sitting in. It is filled with strong melancholy and senses. It comes in soft and tender, about simple natural things, easy to forget, a sunset, a beach, some waves, about a story of the fishermen, about an island, somewhere not too far across the horizon, :

There’s another island eight days’ run away from here
And it’s empty and free

From here to Venezuela
There’s nothing more to see
Than a hundred thousand islands flung like jewels upon the sea
For you and me

Sunset smells of dinner
Women are calling at me to end my tales
But perhaps I’ll see you the next quiet place
I furl my sails

The song takes me, and hopefully you away from a busy mind and daily stress, it brings ease and takes one across a calm sea, on a trip to a far away island where all is calm and quiet.

Where one can be by herself, and where all might be better than the western, busy industrial world. So a small, reflective and melancholy old song, sung in wonderful harmony and about something which drifts off further and further from us and our children. So listen to the Lee Shore, and let it take us, all together and let’s head it on, together, for that Lee Shore that awaits us. Let this song take you up and away and let’s realise that we should move on to that better and more calm place, to save this violated planet.