Hoe noem je iemand of een organisatie, die zonder pardon of overleg lang overwogen en waardevolle culturele projecten stop zet, iemand die rancuneus is tegen vrijwel iedereen die kritiek op hem/haar uit, iemand die tegenstanders omzichtig monddood maakt, iemand die dreigt met strafmaatregelen, iemand die zich ondanks de grondwet inhoudelijk bemoeit met nagenoeg alles, iemand die mensen onder vage voorwendselen ontslaat of van een job of project afhaalt, iemand die publieke gelden naar eigen goeddunken vernietigt en op onnavolgbare manier herverdeelt, hoe noem je de bewindslieden die projecten zonder verdere uitleg afbreken of afwijzen, die zichzelf uitroepen als de organisatie die boven alle andere staat. Die discussie uit de weg gaat, die politieke tegenstand daardoor steeds opnieuw in een doofpot stopt. Die hun monoloog van een uurtje verkopen als ‘uitgebreid overleg met de sector’. Die als alleenheersers alle macht naar zich toetrekken, ook op gebieden die nu juist zouden moeten gedijen vanuit complexe diversiteit en het naast elkaar bestaan van compleet verschillende invalshoeken en gedachtengangen. Hoe noem je zo iets of iemand, die van een heel speelveld binnen korte tijd een autocratie maakt en die een angstcultuur weet te creeren. Het antwoord op al deze vragen zal voor velen onder u bekend zijn. Dan rest de vraag; over wie hebben we het hier?